شواهدی از بقای انسان در تایلند وجود دارد که در 40،000 سال قبل از زمان، با مصنوعات سنگی که در این دوره در Tham Lod Rockshelter در Mae Hong Son دیده می شود، وجود دارد . همانند سایر مناطق آسیای جنوب شرقی، تایلند به شدت تحت تأثیر فرهنگ و ادیان هند قرار گرفت و از پادشاهی فونان در حدود قرن 1 میلادی تا امپراتوری خمر آغاز شد . [22] تایلند در اولین روزهای خود تحت حکومت امپراتوری خمر بود که دارای ریشه های قوی هندو بوده و نفوذ میان تایلندی ها تا امروز نیز باقی مانده است.

خرابه های Wat Chaiwatthanaram در Ayutthaya
نفوذ هند در فرهنگ تایلندی، ناشی از تماس مستقیمی با مهاجران هندی بود، اما عمدتا به طور غیرمستقیم از طریق پادشاهی های مستقل Dvaravati ، Srivijaya و کامبوج به دست آمد. [23] EA Voretsch معتقد است که بودیسم باید در زمان سحام از هندوستان در زمان امپراطور امپراتور هند از امپراتوری Maurya و دور تا هزاره اول پس از مسیح جریان داشته است. [23] بعدها تایلند تحت تاثیر سلسله Pallava هند و امپراتوری Gupta شمال هند تحت تاثیر قرار گرفت .

به گفته جورج سعد، "تایلندی برای اولین بار در قرن یازدهم با استفاده از اشاره به برده های سامی یا زندانیان جنگ در" چهره های چامپیو "و" قرن دوازدهم "در تاریخ قرن هفدهم هند وارد قلمرو هند شد، یک گروه از رزمندگان "به عنوان سایام توصیف شده است. علاوه بر این، " مغول ها ، پس از تصرف تلی در 7 ژانویه 1253 و تثبیت یوننان در سال 1257، با ناکامی در ایجاد مجموعه ای از رهبران تایلندی به هزینه پادشاهی های قدیمی هندسی، به نظر نمی رسیدند." حوضه منام در اصل توسط مونس و محل دوووراتاتی در قرن هفتم و پس از آن امپراطوری خمر در 11th به وجود آمد. تاریخ یوان یک پادشاهی را از پادشاهی سوخوتای در سال 1282 یاد می کند. در سال 1287، سه تن از رهبران تایلند، منگوری ، نگم مونگ و رام خامحان "یک پیروزی قوی از دوستی" را تشکیل دادند. [24] تور تایلند نوروز 97

پس از سقوط امپراتوری خمر در قرن سیزدهم، دولت های مختلف در آنجا رشد یافتند، که توسط مردم مختلف تای ، مونس ، خمر ، چمس و ملکه قومی ایجاد شده است ، که از طریق سایت های متعدد باستان شناسی و مصنوعاتی که در سرتاسر چشم انداز سایام پراکنده اند، دیده می شود. پیش از قرن 12، نخستین کشور تایلندی یا سیام به طور سنتی به عنوان پادشاهی سوخوتای بودایی، که در سال 1238 تأسیس شد، به شمار می رود.

پس از فروپاشی و سقوط امپراتوری خمر در قرن 13-15، پادشاهان تاج بودایی Sukhothai، Lanna و Lan Xang (در حال حاضر لائوس) در حال افزایش است. با این حال، یک قرن بعد، قدرت Sukhothai توسط پادشاهی جدید Ayutthaya تحت تأثیر قرار گرفت، که در اواسط قرن 14th در پایین Chao Phraya یا منطقه Menam تاسیس شده است.

فرستاده سایام نامه ای به پاپ Innocent XI ، 1688 ارائه می دهد
توسعه ایوتایا در امتداد منام در حالی که در دره های شمالی محاصره شده بود، پادشاهی لانا و دیگر شهرهای کوچک تای، منطقه را تصرف کردند. در 1431، خمر، آنگکور را پس از حمله نیروهای آیت اتیهای به شهر، رها کرد. [25] تایلند سنت تجارت را با کشورهای همسایه خود، از چین به هند، ایران و سرزمین های عربی حفظ کرد. ایوتایایا یکی از پر جنب و جوش ترین مراکز تجاری آسیا شد. معامله گران اروپایی در اوائل قرن شانزده ساله وارد شدند و از 1511 به نمایندگی از دوک آتنوسو آلبوکرکی پرتغالی پرتغالی و سپس فرانسوی، هلندی و انگلیسی وارد شدند. جنگ برمه-سامی (1767-1767) از آیت هاها اخراج شد و توسط پادشاه هسینبیوشین کنبونگ سوزانده شد.

پس از سقوط Ayutthaya در سال 1767 به برمه، تاکسین تقریبا 15 سال را به Thonburi نقل مکان کرد. دوران Rattanakosin کنونی تاریخ تایلندی در سال 1782 پس از ایجاد بانکوک به عنوان پایتخت سلسله چاکری تحت پادشاه رام I بزرگ آغاز شد. به گفته Encyclopædia Britannica ، "یک چهارم تا یک سوم از جمعیت برخی مناطق تایلند و برمه بندهای 17 تا 19 قرن بود.